REZIGNACIO (Resignación)

Stato de iu, kiu akceptas sen protesto tion, kio ne povas esti ŝanĝita, kaj kiu submetas sin sen plua plendo al la neeviteblaĵo: /Estado de quien acepta sin protestar lo que no se puede cambiar, y quien se somete sin queja ulterior a lo inevitable:

• Mi akceptis ĉiujn malfeliĉojn kun rezignacio kaj kompreno. /Acepté esas tristezas con resignación y comprensión.
• La sklavino respondis per rezignacia tono. /La esclava respondió con tono resignado.
• Li rezignacie atendis la morton. /Resignadamente, él esperó la muerte.
• Mi ne vidas iun rimedon, pro tio mi rezignacias. /No veo ningún recurso, por eso me resigno.