SCENO (Escena)

1. Divido de akto, dum kiu la agado estas kontinua, aŭ (speciale en la franca teatro) ne okazas eniro aŭ eliro de roluloj: /División de un acto, durante la que la acción es continua, o (especialmente en el teatro francés) no ocurre ninguna entrada o salida de actores:

• La spektaklo kaptis atenton jam de la unua sceno. /El espectáculo captó la atención ya desde la primera escena.
• Iu damaĝis ĉiujn scenajn akcesoraĵojn. /Alguien dañó todos los accesorios para escenas.
• Mi tre ŝatis la scenaron kaj pro tio konsentis aktori en tiu filmo. /Me gustó mucho el guión, por eso acepté actuar en esa película.
• Kaj nun ni invitas la prezidanton veni sur la scenejon! /¡Y ahora invitamos al presidente a venir al escenario!
• La baleto jam estas surscenigita. /El ballet ya está escenificado.

2. Priskribo kun pli-malpli abrupta komenco kaj fino, de parto de ies vivo kaj simile: /Descripción con un comienzo y un final más o menos abrupto, de parte de la vida de alguien y similarmente:

• Lia verko prezentas unu el la scenoj de la ĉiutaga vivo. /Su obra presenta una de las escenas de la vida diaria.

3. Okazo eksterordinara, emocia, interesa, kiu povus esti la temo de teatra prezento: /Suceso extraordinario, emocionante, interesante, que podría ser el tema de una presentación de teatro:

• Homoj trankvile observis tiun scenon. /La gente observó tranquilamente esa escena.
• La edzino faris scenon de akraj riproĉoj al la edzo. /La esposa hizo una escena de ásperos reproches a su marido.
• Ili enscenigis al mi belan surprizon. /Ellos escenificaron para mí una bella sorpresa.