AVENTURO (aventura)

1. Neatendita, neordinara okazaĵo en ies vivo: /  Una ocasión no esperada ni ordinaria en la vida de alguien.

• Mi tre ŝatas legi librojn pri aventuroj. /  Me gustan mucho leer libros sobre aventuras.
• Tio estis ankoraŭ unu ama aventuro en ŝia vivo. /  Eso fue entoces una aventura amorosa en la vida de ella.
• Vi estas vera aventurulo, ĉar vi spertis multajn aventurojn. /  Tú eres un verdadero aventurero, porque experimentaste muchas aventuras.

2. Entrepreno plena de riskoj kaj hazardo: /  Una empresa llena de riesgos y azar

• Vi konstante serĉas aventurojn! /  Tú constantemente buscas aventuras.
• Li estas agema viro, eĉ iom aventurema./ Él es un hombre muy activo, incluso algo aventurero.
• Eblas nomi lin "aventuristo", ĉar li havas neniun difinitan profesion kaj trovas vivrimedojn nur el riskoplenaj aventuroj. /  Quizás es posible llamarlo "un profesional de la aventura", porque no tiene ninguna profesión definida y encuentra medios para vivir sólo de aventuras llenas de riesgos.
• Ni naĝis kaj ŝi dronis. Tiun misaventuron mi memoros tutan mian vivon./   Nosotros nadábamos y ella se ahogó. Recordaré esa desdichada aventura toda mi vida.