FORĜI ( forjar )

1. Prilabori feron (aŭ alian metalon) per fajro kaj martelo:

• Li venis al la forĝejo por ke oni forĝu al li la glavon.
• Forĝu feron dum ĝi estas varmega.
• Iam li estis forĝisto, sed nun ne plu okupiĝas pri forĝado.
• Fero estas malmola forĝebla metalo.
• Avo subforĝis la ĉevalon.

2. Elfari per propra penado:

• Ĉiu kreas sian forton, ĉiu forĝas sian sorton.
• Malfacila malsano alforĝis lin al la lito.
• Mi restis kvazaŭ alforĝita sur la loko pro surprizo.

Escrito con el Navegador Flock