miércoles, 4 de enero de 2012

HARMONIA (Armonioso)

1. Aro da sinsekvaj (en poezio) aŭ samtempaj (en muziko) sonoj, agrabla por la orelo: /Conjunto de sonidos sucesivos (en poesía) o simultáneos, (en música) agradable para el oído:
  • Mankas harmonio en ĉi tiu muziko. /A esta música le falta armonía.
  • Ni ĝuis harmoniajn kantojn. /Disfrutamos cantos armoniosos.
2. Ĝusta aranĝo de la diversaj partoj de tuto, tiel ke ĉiu el ili akordas plaĉe kun la aliaj: /Ordenamiento preciso de las diversas partes de un todo, de modo que todas ellas estén agradablemente de acuerdo con las otras:
  • Esperanto estas plena je harmonio. /Esperanto está lleno de armonía.
  • La meblaro ne harmonias kun la aspekto de la ĉambro. /El amoblado no armoniza con el aspecto de la habitación.
  • Necesas harmoniigi la kolorojn de vestoj. /Se necesita armonizar los colores del vestuario.
  • • La domo estas misharmonia / neharmonia. /La casa es inarmónica.
3. Akordo de la sentoj inter pluraj personoj: /Acuerdo de los sentimientos de varias personas:
  • Tio konfuzis harmonion de la ŝtato. /Eso confundió la armonía del estado.
  • En malsata familio mankas harmonio. /En una familia con hambre falta armonía.
  • Ŝafaro harmonia lupon ne timas. /Una armoniosa manada de corderos no teme al lobo.
  • Ni vivas inter si harmonie. /Entre nosotros vivimos armoniosamente.

No hay comentarios.: