FREMDA (Extranjero, forastero, extraño)

 Senrilata kun la koncernata persono aŭ afero: /Sin relación con la persona o asunto concerniente:
1. pro aparteneco al alia lando: /Por pertenencia a otro país:

• Mi komprenas kelkajn fremdajn lingvojn. /Yo comprendo varias lenguas extranjeras.
• Bona estas fremdlando, sed aliaj tie loĝu. /Bueno es un país extranjero, pero que otros vivan allí.
• La fremdeco de niaj kutimoj ridigis ilin. /Lo extraño de nuestras costumbres los hicieron reír a ellos.
• En tiu lando mi sentis min malfremde. /En ese país no me sentía como extranjero.

2. pro aparteneco al alia persono: /Por pertenencia a otra persona:

• Mi neniam prenas ion fremdan. /Nunca tomo algo extraño.
• De fremda dento ni doloron ne sentas. /De un diente extraño no sentimos dolor.

3. pro nekonateco aŭ nespertiteco: /por desconocimiento o inexperiencia:

• Kvankam ŝi estas mia fratino, ŝi estas fremda al mi. /Aunque ella es mi hermana, ella es una extraña para mí.
• Se geedzoj sin batas, fremdulo restu flanke. /Si un matrimonio se golpea, el extraño hágase a un lado.
• Mi fremdiĝis al mia familio. /Me hice un extraño a mi familia.
• Pli kaj pli larĝiĝas la fremdiĝo inter la patro kaj liaj infanoj. /Más y más se agranda la separación entre el padre y sus hijos.
• Miaj amikoj forfremdiĝis de mi. / Mis amigos se alejaron de mí.