1. Kaŭzi
malplezuron al iu, kontraŭstarante al ties intencoj aŭ deziroj: /Causar desagrado a alguien, oponiéndose a
sus intenciones o deseos:
·
Tiu perdo de tempo min ege
ĉagrenis. /Esa pérdida de tiempo me
disgustó mucho.
·
Li estis ĉagrenita, ke oni lin
tiel trompis. /Él estaba enojado, porque
se le engañó así.
·
Bedaŭro kaj ĉagreno ŝuldon ne
kovras. /El pesar y el enojo no cubren
una deuda.
2. Aflikti: /Afligir:
·
Ŝia morto tre ĉagrenis min. /Su muerte me apenó mucho.
·
La pupo rompiĝis kaj la infano
ĉagreniĝis. /El muñeco se rompió y el niño
se acongojó.
· Tamen sian rideton li ne perdis ankaŭ en tiu ĉagrena okazo. /Sin embargo, él no perdió su sonrisa tampoco
en esa penosa ocasión.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario