1. Aŭdigi
diversajn fortajn sonojn, sen harmonio: /Hacer
oír diversos sonidos fuertes, sin armonía.
·
Iu bruis nokte kaj ĝenis dormi
al mi. /Alguien hizo ruido anoche, y me
molestaba para dormir.
·
Ŝuldo ne bruas, tamen dormon
detruas. /La deuda no hace ruido, sin
embargo, destruye el sueño.
·
Post brua vento subita silento.
/Tras un viento ruidoso, un silencio súbito.
·
Musoj bruetas. /Las moscas hacen ruiditos.
·
Feliĉe la fridujo estas
malbrua. /Felizmente la nevera es
silenciosa.
·
Ni iris per senbruaj paŝoj, por
ke neniu nin ekaŭdu. /Fuimos con pasos
silenciosos, para que nadie nos escuchara.
·
La laŭtega muziko superbruis eĉ
lian krion. /La música fortísima resonaba
incluso sobre su grito.
2. Abunde kaj laŭte paroli pri io, por
atentigi la publikon: /Hablar copiosa y
fuertemente sobre algo, para que el público ponga atención.
·
Ŝajnas al mi, ke la tuta mondo
bruas pri tio. /Me parece que todo el
mundo hace ruido sobre eso.
·
Per paroloj li bruas, tutan
urbon detruas. /Con discursos él resuena,
toda la ciudad echa abajo.
·
Ju pli da bruo, des malpli da
ĝuo. /Entre más ruido, menos agrado.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario