1. Tiu parto
de la horizonto, ĉe kiu
la suno ŝajne leviĝas, kaj
laŭ kiu oni tradicie sin direktas:
- Nia lando estas limita per maro ĉe la oriento.
- Unu orienten, alia okcidenten.
- La domo estas malbone orientita.
2. Unu el
la kvar ĉefpunktoj (simbolo E):
- Oriento estas unu el la kvar kompasdirektoj.
- La lumo venas el Oriento.
- Estis nokto kaj mi ne povis min orienti.
- Ŝi lernis la orientadon de mapo.
- Li bone orientiĝas en nekonata urbo.
- Unu tagon li perdis la orientiĝon.
3. Tiu parto
de la terglobo, aŭ
de teritorio, kuŝanta en
la direkto
de oriento:
- La tuta oriento de la lando estas nur montoj.
- Multaj miaj konatoj loĝas en Proksimoriento.
- Mi tre ŝatas orientajn spicojn.
- La urbo situas oriente de Berlino.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario