SENTI ( sentir )

1. Ricevi ian, precipe pertuŝan aŭ internan, sensaĵon, kiu aperas en nia konscio kun impreso de doloro aŭ plezuro:

• Mi ne sentas malsaton.
• Mi sentas min malsana.
• De fremda dento ni doloron ne sentas.
• Vidado kaj aŭdado ĉiam estis rigardataj de la homo kiel la plej gravaj sentaj kapabloj.
• Salo estas tre sentebla - verŝajne estas tro multe da ĝi en la supo.
• Mi estas tre tiklosentema.

2. Ricevi en la konscion impreson, kiun ni klasas kiel agrablan aŭ malagrablan:

• Estas malfacile klarigi, kion mi sentas.
• Kion koro sentas, lango prezentas.
• Somero forpasis nesenteble.
• Vi estas tute sensenta!

3. Havi konscion pri io, pri kio ni ne kapablas doni racian klarigon:

• Mi sentas, ke ne devas tiel esti.
• Ĉiu vivas laŭ sia prudento kaj sento.
• Ni antaŭsentis, ke vi venos.
• Malbona antaŭsento leviĝis en mi.