MUTA ( mudo)

1. Ne posedanta parol- aŭ son-kapablon / Que no posee capacidad para hablar o de sonar

• Ŝia filo estas muta de la naskiĝo. / El hijo de ella es mudo de nacimiento.
  
• Virino bonorda estas muta kaj surda. / Una mujer bien ordenada es muda y sorda.
  
• Oni mutigis lin per detranĉo de la lango. / Se le enmudeció mediante el corte de la lengua.
  
• Tio estas speciala lernejo por la mutuloj. / Eso es una escuela especial para mudos.
  

2. Ne povanta aŭ ne volanta dum momento paroli pro emocio aŭ pro ia kaŭzo / Que no puede o no desea hablar por la emoción o por alguna otra causa.

• Li restis muta antaŭ malfacila demando de la instruisto./ Él se quedó mudo antes una difícil pregunta del profesor.
  
• Mi eĉ mutiĝis de surprizo! / Hasta enmudecí por la sorpresa!!!
  

3. Fariĝanta senparole / Que se hace sin palabras.

• Li estas tre taŭga aktoro por mutaj roloj / Él es un actor muy apto para roles mudos.
• Ni rifuĝis al la muteco de la montoj / Nos refugiamos en la mudez de los montes.