1. Paroli pri iu aŭ io, ne uzante la propran nomon aŭ vorton, sed iel komprenigante, pri kiu aŭ kio temas: / Hablar de alguien o de algo sin usar el nombre propio o la palabra, pero de alguna manera haciendo comprender de quien o de que se trata:
- La ministro aludis la ĵusajn packontraktojn. / El ministro aludió a los recientes contratos de paz.
- Min tute ne interesas tiuj aludoj kontraŭ mi. / No me interesan en absoluto esas alusiones contra mí.
2. Nerekte sciigi, subkomprenige averti: / Hacer saber indirectamente, advertir subcomprensivamente:
- Li neniam aludis al ŝi, ke ŝi estas malbona edzino. / Él nunca le hizo alusión a que ella era mala esposa.
- Homoj aludadas, ke li edziĝis je ŝi ĝuste pro la mono. / La gente alude que él se casó con ella justamente por el dinero.
- Por saĝulo sufiĉas aludo. / Para el astuto es suficiente la alusión.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario