PRUDENTA (Sensato, juicioso, prudente; razonable)

1. Kiu pripensas kaj regas siajn agojn kaj konduton laŭ la praktika vivosperto kaj sociaj konvencioj: /Quien medita y rige sus acciones y conducta por la experiencia de vida práctica y las convenciones sociales:

• Mi ne estas prudenta homo - mi ne ŝatas pripensadi ĉion. /No soy un hombre prudente – no me gusta meditar todo.
• Ju cerbo pli prudenta, des lango pli silenta. /Entre más juicioso es un cerebro, más silenciosa es la lengua.
• Kiu prudenton ne havas, tiun saĝo ne savas. /Quien no tiene prudencia, a un sensato no salva.
• Aŭskultas prudente, kiu aŭskultas atente. /El que escucha con atención, escucha con sensatez.
• Finfine li prudentiĝis kaj ne plu agas erare. /Por fin él se hizo juicioso, y ya no actúa más en forma errónea.

2. Kiu moderigas sian konduton laŭ la cirkonstancoj: /Quien modera su conducta de acuerdo a las circunstancias:

• Lia prudenta propono revivigis nian firmaon. /Su sensata proposición hizo revivir a nuestra firma.
• Riĉigas ne enspezo, sed prudenta elspezo. /No enriquece el ingreso, sino el gasto prudente.
• Ĉiu vivas laŭ sia prudento kaj sento. /Cada uno vive según su juicio y sentimiento.
• Kio povas prudentigi tiun senprudentan knabinon? / ¿Qué puede hacer razonable a esa imprudente muchacha?