DUBI (dudar)

1. Ne esti certa pri la ekzisto, realeco aŭ vereco de io:

• Mi dubas pri ŝia amo.
• Lia fideleco estas dubinda.
• Vi posedas nedubeblan talenton.
• Sendube vi estas prava.

2. Ne scii, heziti kredi, ĉu io okazos aŭ ne:

• Mi forte dubas, ke oni akceptos nian proponon.
• Dubo gardas kontraŭ risko.
• Granda parolisto estas duba faristo.
• Li dubas pri multaj aferoj - li estas dubema.