KOVRI

1. Garni objekton per io, kion oni metas aŭ etendas sur ĝin laŭ ĝia tuta surfaco:

Ŝi kovris siajn ŝultrojn per mantelo.

Kia la poto, tia la kovrilo.

2. Etendiĝi sur la tuta surfaco de objekto:

Ofte ĉapo de kampulo kovras kapon de saĝulo.

Vivi inter forno hejtita kaj tablo kovrita.

Ruĝa tola ŝtofo ĉirkaŭkovris ŝian belan korpon.

Ni naĝis en senkovra naĝejo.

La lito estis kovrita de brodita litkovrilo.

3. Dismeti, disĵeti ion sur ion,laŭ pli-malpli granda kvanto:

• La avino kovris la tablon per diversaj bongustaj pladoj.

4. Esti dismetita, disĵetita sur io, laŭ pli-malpli granda kvanto:
Belaj floroj kovris la korton.

5. Kaŝi per io kovranta:
Kovri la buŝon de sia konscienco.
Li malkovris mian sekreton.
Viaj planoj jam malkovriĝis.

6. Kaŝi, etendiĝante sur io:
Nuboj kovras la ĉielon.
La planko kovriĝis per polvo.

7. Malaperigi per kompenso:
Bedaŭro kaj ĉagreno ŝuldon ne kovras.
Mi povas nur revi pri la kovro de la elspezoj.