ORO ( oro )

1. Metalo el la kuba sistemo, ruĝe flava aŭ flava, estiĝinta en vejnoj, koncentrita en aluvioj aŭ en detritaj petroj; la plej maleebla kaj dratigebla el ĉiuj metaloj:

• Oni trovas oron en iuj riveretoj.
• La haroj de la knabino tiel lumis, kvazaŭ ili estus oritaj.
• La suno origas fenestrajn vitraĵojn per siaj radioj.
• La rostata kokido oriĝis.
• Ĝi kuŝas en orkolora kesteto.

2. Tiu metalo, rigardata kiel tre multevalora kaj tial uzata en juvelarto, monfabrikado kaj simile:

• Li pagis per oro (ne per monbiletoj).
• Temp' estas valoro simile al oro.
• Ŝi donace ricevis belan oran ringon.
• Tie estis tiom da belaj oraĵoj, ke mi ne povis elekti, kiun el ili aĉeti.

3. Monabundo, riĉeco:

• Ĉiu deziras multe da oro, sed ĉu tio vere alportos feliĉon?
• Ne defendas oro kontraŭ doloro.
• En landoj transmaraj estas oraj arbaroj.

4. Multevalora, bonega afero:

• Ĝentila kaj trankvila, kun koro el oro.