1. Tiu parto de la horizonto, ĉe kiu la suno ŝajne leviĝas, kaj laŭ kiu oni tradicie sin direktas: /Esa parte del horizonte en que el sol parece levantarse, y según la cual tradicionalmente uno se dirige:
- Nia lando estas limita per maro ĉe la oriento. /Nuestro país está limitado por el mar en el oriente.
- Unu orienten, alia okcidenten. /Uno al oriente, otro al occidente.
- La domo estas malbone orientita. /La casa está mal orientada.
2. Unu el la kvar ĉefpunktoj (simbolo E): /Uno de los cuatro puntos principales (símbolo E):
- Oriento estas unu el la kvar kompasdirektoj. /Oriente es uno de los cuatro puntos cardinales.
- La lumo venas el Oriento. /La luz viene de Oriente.
- Estis nokto kaj mi ne povis min orienti. /Era de noche y yo no podía orientarme.
- Ŝi lernis la orientadon de mapo. /Ella aprendió la orientación en el mapa.
- Li bone orientiĝas en nekonata urbo. /Él se orienta bien en una ciudad desconocida.
- Unu tagon li perdis la orientiĝon. /Un día él perdió la orientación.
3. Tiu parto de la terglobo, aŭ de teritorio, kuŝanta en la direkto de oriento: /Esa parte del globo terráqueo, o de territorio, que se esconde en la dirección de oriente:
- La tuta oriento de la lando estas nur montoj. /Todo el oriente del país es sólo montañas.
- Multaj miaj konatoj loĝas en Proksimoriento. /Muchos de mis conocidos viven en el Oriente Próximo.
- Mi tre ŝatas orientajn spicojn. /Me gustan mucho las especias orientales.
- La urbo situas oriente de Berlino. /La ciudad está situada al oriente de Berlín.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario