OBSTINA ( obstinado,a)

Firme restanta ĉe sia propra opinio aŭ volo, malgraŭ ĉiaj kontraŭaj admonoj:

• Vi estas obstina kiel kapro!
• La infano staris obstine.
• Li obstinas en la silento.
• La patro ne pardonis al la filino ŝian obstinon.
• Mi ne intencas toleri vian obstinecon!
• Mi ne estas obstinulo.

Escrito con el Navegador Flock