PUNI (castigar)

1. Kaŭzi al iu suferon kompense de ties malbonfaro aŭ kulpo:

• Mi punos vin, ĉar vi estis tre malbona.
• Per mono, ne per mano punu vilaĝanon.
• Ne kaptita - ne punita.
• Kune kaptite, kune punite.
• Vivis puninde, mortis ridinde.
• Li certe ne restos senpuna!
• Ŝi multe laboris kontraŭ mortpuno.

2. Kompensi per adekvata suferigo de la farinto:

• La patrino punis mian malobeon.
• Amo kaj puno loĝas komune.
• Kiujn punajn metodojn vi havas?
• Liaj agoj estas punindaj per la monpuno de 100 eŭroj.