1. Ripetiĝo, pli malpli klara, de sono haltigita de surfaco, kiu resendas ĝin al la orelo: /Repetición, más o menos clara, de un sonido detenido por una superficie, que lo reenvía a la oreja:
- Mi kriis, esperante, ke li respondos, sed nur eĥo respondis miajn kriojn. /Grité esperando que él respondiera, pero sólo el eco respondió mis gritos.
- En miaj oreloj ankoraŭ eĥas ŝia rido. /En mis orejas todavía suena el eco de su risa.
- Grandega bruo eĥiĝis en la ĉirkaŭaĵo kaj tre timigis nin. /Un enorme ruido hizo eco en los alrededores y nos atemorizó.
2. Ripetiĝo de diro, opinio, famo: / Repetición de un dicho, opinión, fama:
- Min atingis nur kelkaj eĥoj de la ĵusaj diskutoj. /Me alcanzaron sólo algunos ecos de las recientes discusiones.
- La impresoj pri la vojaĝo ankoraŭ resonas eĥe en niaj animoj. /Las impresiones del viaje aún resuenan como ecos en nuestras almas.
- Liaj vortoj estis diseĥitaj en la tuta lando. /Sus palabras se diseminaron como ecos en todo el país.
- Plej multaj el tiuj kreitaj vortoj forflugis seneĥe en la neniaĵon. /La mayoría de esas palabras creadas se alejaron volando sin dejar eco en ningún acto.
- Por kontroli, ĉu la kromliteroj de Esperanto bone prezentiĝas en koncerna tiparo, oni uzas testan frazon "eĥoŝanĝo ĉiuĵaŭde". /Para controlar si las letras adicionales del Esperanto se presentan bien en una tipografía competente, se usa una frase de prueba: “cambio de eco cada jueves”.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario