KLINI

1. Meti en tian pozicion, ke unu fino aŭ parto estas malpli alta ol la alia (se paroli pri rigida objekto):

• Klinu la kruĉon kaj trinku!
• Ili penis deklini nin de nia vojo, sed malsukcesis.
• Se vi sekvos nin, vi ne forkliniĝos de la vojo.
• Mi sendekliniĝe iros al la elektita celo.
  

2. Kurbigi, fleksi al malsupro (se paroli pri malrigida objekto):

• La neĝo klinis la branĉojn de la arboj al la tero.
• Sur arbon kliniĝintan saltas la kaproj.
  

3. Oblikvigi parton de sia korpo:

• Li salute klinis la kapon.
• Ŝi salutis min per klino de la kapo.
• Mi alklinis mian orelon al ŝi, por ke ŝi povu diri al mi ion.
• Li elkliniĝis super la balkonon.
  

4. Emigi, inklinigi:

• La reĝino ĉiamaniere provis klini la animon de la reĝo al pardonemo.
• Ŝi estis bona knabino, sed subite dekliniĝis de la bona konduto.
• Mi esperas, ke vi pardonos ĉiujn miajn dekliniĝojn.
  

5. Cedigi:

• Mi devas klini min antaŭ la cirkonstancoj.
• Plena sako ĉiun mastron al vi klinos.