PACO

1.Stato de regno, nacio aŭ alia homgrupo, kiu ne estas militanta kontraŭ alia:

• Li donis pacon al nia lando.
• Tio estas la sola rimedo por pacigi la landojn.
• Kie minaco, tie malpaco.
• Pro limoj kaj baroj malpacas najbaroj.
  

2. Stato de anaro (nacio, gento, familio, societo kaj simile), inter kies anoj ekzistas nenia malakordo aŭ malkonsento:

• Ili vivas inter si en paco.
• Geedzoj en paco vivas en reĝa palaco.
• Paca silento, ke ne blovas eĉ vento.
• Mi jam paciĝis kun mia amiko.
• Juĝo komencita paciĝon ne malhelpas.
• Li havas tre (mal)paceman karakteron.
• Malsaĝulo malpacigis kaj dek saĝuloj repacigi ne povas.
• Malpaculon ĉiu batas.
  

3. Stato de psiko, kiu ne estas maltrankviligata de zorgoj, timoj kaj simile:

• Paco estis sur la vizagxo de la mortinto.
• Paco al lia cindro (la mortinto ripozu trankvile)!
• Estis trankvile kaj pace tie.
• Mi ne povas paciĝi kun tia ideo!