KURAĜA

1. Ne perdanta sian memregadon, sian animfirmecon antaŭ danĝero:

• Li estas kuraĝa soldato.
• Malantaŭ barilo kuraĝo estas facila.
• Post la fino de l' batalo estas multe da kuraĝuloj.
• Lia ekzemplo kuraĝigis la tutan armeon.
• Mi ne estas malkuraĝulo!

2. Trankvile energia antaŭ malfacilaĵoj, ofendoj kaj simile:

• Ŝi ĉiam tenas sin kuraĝa kontraŭ atakoj.
• Kiu kritikas kuraĝe, mem agas malsaĝe.
• Mi ne kuraĝis diri mian opinion.
• Finfine mi kuraĝiĝis kaj diris, kion mi pensas pri tio.

3. Karakterizata de tia memregado kaj energio:

• Via konduto estas tro kuraĝa, mi pensas.
• Kuraĝa mieno antaŭ propra kameno.