Pli forta prononcado de la parolo; insista pligrandigo, afekta aŭ ne, en la tono kaj esprimmaniero: / Pronunciación más fuerte de la palabra; agrandamiento insistente, afectado o no, en el tono y en la manera de expresión:
- Ŝi deklaris kun emfazo, ke ŝi estas lia edzino. / Ella declaró con énfasis que era la esposa de él.
- La stilon de Edmond Privat karakterizas bela harmonio de bonsoneco kaj emfaza vortordo. / El estilo de Edmont Privat se caracteriza por la bella armonía de una buena sonoridad y el enfático orden de la palabra.
- Li emfaze diris: "Tio estas mia posedaĵo". / Él dijo enfáticamente: “Esa es mi posesión”.
- La instruisto emfazis ĉiujn gravajn vortojn. / El profesor enfatizó todas las palabras importantes.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario