- Pli kostas la sako, ol la tuta pako.
- Mi jam pakis miajn aĵojn por la vojaĝo.
- Forportu vian pakaĵon kaj havaĵon!
- Vi ricevis iun paketon.
- Ni pakiĝis en la vagonaro.
- Ĉu vi jam elpakis la donacojn?
- Enpakiĝu kaj foriĝu.
- Ĉi tiuj bombonoj vendiĝas senpake / nepakite.
jueves, 6 de noviembre de 2008
PAKO ( paquete, embalaje)
Aro da objektoj, kunligitaj aŭ kunaranĝitaj por esti protektataj aŭ pli facile transporteblaj:
NEPRE ( irremisible, indefectiblemente )
Adverbo, signifanta "en maniero neevitebla, neŝanĝebla":
- Oni nepre devas manĝi por vivi.
- Via partopreno estas nepra.
- Ne necesas konvinki min pri la nepreco kaj taŭgeco de Esperanto.
- Nepras, ke vi tuj venu!
- Okazo de Olimpikaj Ludoj neprigis renovigon de la urbo.
ĴURI ( jurar )
1. Preni Dion aŭ ion sanktan kiel atestanton:
- Mi ĵuras per la nomo de la patrino.
- Ĵuri per la barbo de l' profeto.
- Ĵuri kaj reĵuri.
- Hodiaŭ oni atestas la ĵuradon de la novaj advokatoj.
- La geedzoj ĵuris fidelecon kaj amon ĝis la morto.
- Li ĵuradis, ke li ĉiam min amos.
- La ŝafo estas priĵurita al Dio.
- Li ĵuris, ke li ne plu drinkos.
- Ni faris ĵuran interkonsenton.
- Ŝi ĵurigis min, sed ŝi mem ne ĵuris.
- Pri nenio oni povas ĵuri.
- Tro forta ĵuro - la afero ne pura.
PRAKTIKO ( práctica )
Apliko de la reguloj aŭ principoj de arto aŭ scienco, kontraste kun la teorio:
- Ŝi finis la universitaton kaj komencis medicinan praktikon.
- Ni faris longajn praktikajn provojn kun nia projekto.
- Montriĝis, ke la instrumento estas tre praktika.
- Ĉiuj viaj konsiloj estis praktike senutilaj.
- Homoj venas al la aranĝoj praktiki Esperanton.
- Mi ĵus komencis praktikadon.
- Ĉi tie laboras multaj praktikistoj.
- Povas esti, ke kelkaj flankoj de la regularo poste montriĝos nepraktikaj.
DAMNI ( condenar a las pens del infierno )
Kondamni al la punoj de la Infero:
- Mi damnas vin!
- Neniu volas iri en tiun damnitan domon.
- Kiel mi povus nuligi damnon?
- Mi ĉiam forgesas uzi tiun damnan akuzativon!
- Damne! Kial mi malsukcesis?!
- Se homoj pekas, ili damniĝas je infero.
miércoles, 5 de noviembre de 2008
SCENO ( escena)
1. Divido de akto, dum kiu la agado estas kontinua, aŭ (speciale en la franca teatro) ne okazas eniro aŭ eliro de roluloj:
- La spektaklo kaptis atenton jam de la unua sceno.
- Iu damaĝis ĉiujn scenajn akcesoraĵojn.
- Mi tre ŝatis la scenaron kaj pro tio konsentis aktori en tiu filmo.
- Kaj nun ni invitas la prezidanton veni sur la scenejon!
- La baleto jam estas surscenigita.
- Lia verko prezentas unu el la scenoj de la ĉiutaga vivo.
- Homoj trankvile observis tiun scenon.
- La edzino faris scenon de akraj riproĉoj al la edzo.
- Ili enscenigis al mi belan surprizon.
DISTANCO ( distancia)
1. Longo de interspaco:
- Kiom longa estas la distanco inter Tero kaj Luno?
- Praktiko montras, ke distanca lernado estas efika.
- Rigardu la pentraĵojn distance.
- Mia domo distancas je du kilometroj de mia laborejo.
- La sportisto preterdistancis ĉiujn aliajn sportistojn ĉe la lasta rondo.
- Longdistanca kuro ampleksas ĉiujn distancojn de 5 ĝis 42,195 kilometroj.
- Ili jam finis kuri la distancon.
PECO ( pedazo, trozo, pieza, parte )
1. Parto de solida korpo, derompita aŭ detranĉita:
- Bongusta peco longe ne atendas.
- Seka panpeco, sed en libereco.
- Li donas peceton da pano kaj bategon per mano.
- Mi tuj pecetigos la panon.
- Kie estas pano, ne mankas panpecetoj.
- Li ekkoleris kaj dispecigis la vazon.
- Ankoraŭ restis kelkaj rondpecoj de kolbaso.
- Ni iris kune pecon de la vojo.
- La aŭto ne veturas - verŝajne iu peco difektiĝis.
- La robo de la knabino estis diverspeca.
- Mi ricevas popecan salajron.
- Ŝi preferas unupecajn bankostumojn.
- Ni vendas vicpecojn por aŭtoj (uzotajn por anstataŭigi difektiĝintajn samajn pecojn).
- Tiu poŝtmarko estas unika peco.
- Ŝi legis al mi tre belan pecon.
- La tablo estis kovrita de grandaj pecoj da toloj.
DEGNI ( dignarse)
Bonvoli, konsenti fari, sentigante tamen ian moŝtecan komplezon:
- Ili eĉ ne degnis kun mi paroli!
- Nur grandaj sinjoroj scias esti tiom degnaj.
- La princo traktis nin kun speciala degno.
- Li riproĉis sian samrangulon kun la degneco.
ARTIFIKO ( artificio, truco)
Lerta kaj ruza agmaniero aŭ procedo, per kiu oni celas imponi, iluzii aŭ trompi:
- Tiu eksterordinare lerta artifiko havis bonan efikon.
- Ili elpensis malican artifikon.
- Lia konduto ŝajnas esti artifika.
- Ili tion artifikis.
- Li estas lerta artifikulo.
- Artifikulo estas uzanto de komputa sistemo (precipe de komputila reto), provanta "enrompiĝi", senrajte atingi protektatan datumon.
- Ŝi aŭskultis lian senartifikan rakontadon.
- Mi tre ŝatis la libron "La Senartifikulo" de Voltero.
domingo, 2 de noviembre de 2008
BULO (bola, bolo )
Peco de pli-malpli knedebla materio, kun proksimume globa formo:
- Lia koro fariĝis bulo da glacio.
- Mi uzis bulan liston por prezenti programerojn de la aranĝo.
- Ni manĝis supon kun bongustaj buletoj el viando.
- La knabino buliĝis en la lito.
- La nuboj kunbuliĝis en unu grandan mason.
- La katido ludis kun fadenbuloj.
- Infanoj ĵetadis neĝbulojn unu al la alia.
- Donu al mi panbulon, mi petas.
- Oni kutimas ĵeti terbulojn sur la ĉerkon.
NECESA ( necesario,a)
1. Tre bezonata, preskaŭ ne malhavebla, ekstreme dezirata:
2. Postulata de la naturaj leĝoj aŭ de la stato de la aferoj; absolute ne evitebla:
- Mi faris ĉion necesan por sukcesi.
- Por vendisto mensogo estas necesa apogo.
- Estas necese zorgi pri tio.
- Se devigas neceso, faru kun kareso.
- Ĉu ni havas ĉiujn necesaĵojn por fari tion?
- La entrepreno necesigas multan monon.
- La kuracisto alportis sian necesujon kun kuraciloj
2. Postulata de la naturaj leĝoj aŭ de la stato de la aferoj; absolute ne evitebla:
- La aero estas necesa por ĉiuj vivantaj estaĵoj.
- Neceseco kontraŭvola estas leĝo malmola.
- Necesas veturi tien kaj ekscii, kio okazas.
- Pardonu, kie estas la virina necesejo?
- Mi pensas, ke tiuj reformoj estas tute nenecesaj / sennecesaj.
PUFO ( fofo, acolchado, puff )
1. Plenblovita aŭ plenŝtopita elasta saketo, cilindro kaj simile, uzata por seĝoj, fenestraj kontraŭventiloj kaj simile:
- Estas tre komforte sidi en ĉi tiu pufseĝo.
- La vangoj de la knabineto estis pufaj kaj ruĝaj.
- Ni spektis la filmon kaj manĝis pufitan maizon.
- Mi pufigis la kusenon, plenŝtopante ĝin per plumoj.
- La konflikto ĉiutage pufiĝas.
- Montru al la kuracisto vian pufiĝintan vundon.
2. Ronda mola elstaraĵo el ia materialo en vesto, hararo kaj simile:
- Kion vi konsilus al mi uzi por ke ne estu pufoj en la hararo?
REKLAMO ( reclamo )
Alvoko al la publiko per ĉiuspecaj rimedoj por laŭdi kaj rekomendi komercaĵon, entreprenon aŭ ian aferon:
- Tiu sensacio estis bona reklamo por la famuloj.
- Ĉe ni estas malpermesite reklami cigaredojn en televido.
- Ŝi evitas aĉeti reklamatajn aĵojn.
- La tuta muro estis kovrita per reklamaj ŝildoj.
- Reklamado en tiua gazeto multege kostas.
- Mi ofte ricevas diversajn reklamilojn.
- Tio estas pufreklamo! Mi provis ĉi tiun aĵon, sed ĝi ne estas tiel bona, kiel oni diras.
STILO ( estilo)
1. Karakteriza persona maniero esprimi siajn pensojn:
- La teksto ne havas erarojn, sed ĝia stilo estas iom stranga.
- Mi ŝatus stiligi la hararon.
- La plejparto elektis lin kiel la plej bonan stiliston pro lia simpla, sed plaĉa stilo.
- Via letero estas ege interesa kaj bonstila.
2. Tuto de la ecoj, kiuj karakterizas belartan verkon de iu artisto aŭ belartan verkaron, apartenantan al iu epoko kaj popolo:
- Ŝi tre ŝatas barokan stilon.
- Mi sentas stilan harmonion en via hejmo.
- La domo estas senstila.
3. Maniero kalkuli la jarojn laŭ la diversaj kalendaroj:
Tio okazis la unuan de septembro laŭ la tiama malnova stilo (Julia).
Suscribirse a:
Entradas (Atom)