miércoles, 25 de junio de 2008

VANTA ( fútil, vanidoso, insubstancial)

1. Ne valoranta atenton aŭ prizorgon pro sia malgraveco aŭ nedaŭreco:
  • Mi ne volas perdi tempon por vanta babilado.
  • De vantaj elspezoj malgrandiĝas riĉeco.
  • Dum preĝado ne ripetadu vante.
  • Pli bone ni ne vantigu la disputon.
2. Amanta posedi kaj montradi bagatelaĵojn, malmodesta:
  • Ŝi estas vanta virino.
  • Vi sekvis vantaĵojn kaj mem vantiĝis.
  • Mi konscias la vantecon de ĉiuj homaj fieroj.

No hay comentarios.: