PIKI ( pinchar, picar, punzar )

1. Pli malpli profunde enigi pinton en ion / hacer entrar la punta en algo, más o menos profundamente

• La pikilo de la erinaco pikis al mi la fingron. / la púa del erizo me pinchó el dedo
  
• Sur la planko estis najlo kaj mi pikiĝis je ĝi. / Sobre el suelo había un clavo y me pinché en él
  
• Vi varmigos serpenton, ĝi al vi enpikos la denton. / Si calientas serpientes, te enterrarán los dientes
  
• Mi devos trapiki la orelojn por ke mi povu porti orelringojn. / Debo perforarme las orejas para que yo pueda llevar aros

2. Malagrable kaj akre eksciti la sensojn / Excitar los sentidos en forma aguda y desagradable

• Estis ege malvarme kaj la frosto pikis mian vizaĝon. / Estaba demasiado frío y el hielo punzaba mi rostro
  
• Mi ne ŝatas la pikojn de arda suno. / No me agrada las pinchadas del sol ardiente
  
• Kion mi faru pri ĉi tiu piketado en la piedoj?! / Qué hago acerca de este punceteo en mis pies?

3. Koleretigi, inciti, vundeti: / enfurecerse, incitar, herir superficialmente

• Al vi oni predikas, kaj nin oni pikas. / A ti se te predica, y a nosotros se nos pica
  
• Pro vorta piko ofte perdiĝas amiko. / Por una palabra punzante a menudo se pierde un amigo
  
• Li estas pikema kaj ofte pike kun mi parolas. / El es punzante y a menudo punzantemente habla conmigo.

4. Agrable kaj vigle eksciti la sentojn: / En forma agradable y entusiasta excitar los sentidos

• La pipro iom pikis la langon. / La pimient algo pica en la lengua
  
• Mi ŝatas liajn pikantajn ŝercojn. / Me gustan su chistes picantes