viernes, 2 de noviembre de 2007

HOKO

1. Kurbigita pinta metalpeco, per kiu oni ion altiras:
Kurbiĝu hoko laŭ postuloj de l' loko.
En Esperanto estas unu litero kun hoketo - ŭ.

2. Kurba metala aŭ alispeca peco, sur kiu oni ion pendigas:
Mi pendigis mian jakon sur la (vest)hoko.

3. Kurbigita akrapinta metalpeco, fiksita ĉe la fino de fadeno kaj provizita per logaĵo, por kapti fiŝojn:
Ĉi tiu (fiŝ)hoko estas tro malgranda por tiaj grandegaj fiŝoj.
Fiŝo ne iras, sed hoko ĝin tiras.
Hodiaŭ ni veturas fiŝhoki - ĉasi fiŝojn per hokfadeno.
La fiŝo estas hokita.

4. Elstara metalpeco, fiksita ĉe pordo- aŭ fenestro-kadro, ĉirkaŭ kiu turniĝas ingo fiksita ĉe la pordo- aŭ fenestro-klapo:
La pordoj turniĝas sur siaj (pord)hokoj.

No hay comentarios.: