RIDI

1. Montri subitan gajecon per karakteriza streĉo de la buŝo kaj faltiĝo de la vizaĝo, ofte akompanataj de ĝoja voĉbruo:

• Mi tiom ridis, ke la ventro jam doloras.
• Plej bone ridas, kiu laste ridas.
• Rido matene - ploro vespere.
• Ploranton ni evitas, ridanton ni imitas.
• Ni ridegis pri la ŝercoj de komikisto - ili tre ridigas homojn.
  

2. Montri agrablan, feliĉan aŭ bonvenigan aspekton:

• Antaŭ niaj okuloj aperis ridanta pejzaĝo.
• Bone tiu sidas, al kiu la sorto ridas.
• Bela mateno ridetas al ni.
• Sur ŝia vizaĝo mi ekvidis rideton.
  

3. Moke esprimi sian malŝaton:

• Li ridis, kiam mi malsukcesis.
• Ridas blindulo pri lamulo.
• Sen povo kolero estas ridinda afero.
• Ĉu tiuj aĉuloj denove vin mokridis?!