jueves, 31 de enero de 2008

BLINDA (ciego.a)

1. Senigita je vidkapablo:
  • La knabino estis blinda de naskiĝo.
  • Eĉ blinda kokino povas trovi grajnon.
  • Mi blinde pafos, eble trafos.
  • Ne rigardu al la lumo - ĝi estas blindiga.
  • Blindulo kartojn ludi ne devas.
  • Longan tempon li ne sciis pri sia kolorblindeco (anomalio en la perceptado de koloroj).
2. Perdinta la kapablon ĝuste kaj kritike juĝi:
  • Blinda konfido kondukas al perfido.
  • Via blindeco ĝenas vin ekvidi liajn malbonajn ecojn!
  • Amo blindigis vin!
3. Tia, ke ĝi ne ebligas travidon:
  • Tiu ĉi vojo estas blinda (kondukanta nenien).

No hay comentarios.: