FUŜI ( estropear, echar a perder, destruir )

Malbone fari pro intenca aŭ nevola senzorgeco; faraĉi:

• La tranĉilo fuŝis mian robon.
• Mi eĉ ne imagis, ke vi fuŝos nian komunan vivon.
• La komputilo funkciis bonege kaj mi ne komprenas, kiel ĝi fuŝiĝis.
• Mi esperas, ke tia fuŝo neniam okazos.
• Lia laboro min ne kontentigis, ĉar ĝi estis fuŝa.
• Tia libro estas nur fuŝaĵo.
• Li ne komprenis, kial ŝi elektis ne lin, sed iun fuŝulon.