KONDAMNI ( condenar )

1. Juĝe deklari iun kulpa kaj difini la meritan punon / Judicialmente declarar a alguien culpable y definir la pena merecida

• La juĝisto decidis kondamni min al monpuno. / El juez decidió condenarme a una multa
  
• Li estis kondamnita al morto. / Él fue condenado a muerte
  
• Ili ricevis kondamnon pro murdo. / Ellos recibieron condena por asesinato
  
• Mi povis aŭdi mian kondamnan verdikton. / Pude oir mi veredicto condenatorio
  
• La kondamnitoj staris kaj ridetis. / Los condenados se pararon y rieron
  
• Nur la juĝo de Strasburo povis malkondamni ŝin. / Solo el juicio de Strasburgo puede absolverla.
  
• Li estos mort(o)-kondamnita, se oni pruvos lian kulpon. / Élserá condenado a muerte, si se pueba su culpabilidad.

2. Jure deklari ion sufiĉa motivo, por ke la farinto estu leĝe punata: / Judicialmente declarar algo suficiente motivo para que el hechor sea legalmente castigado

• Tiu libro estis kondamnita de ĉiuj legantoj. / Ese libro es condenado por todos los lectores
  
• Ĝi estis vere malbona kaj kondamninda. / Era verdaderamente malo y digno de condena.

3. Deklari iun malprava, ion riproĉinda: / Declarar a alguien como reprochable o sin razón

• Mi kondamnas terorismon. / Condeno el terrorismo
  
• Ne kondamnu alian, oni vin ne kondamnos. / No condenes al otro, no se te condenará
  
• Li ĉiam kondamnos sin, ke li lasis ŝin morti. / Él siempre se condenará que la haya dejado morir