BALBUTI ( tartamudear, balbucear)

1. Havi tian difekton, ke oni parolas nur hakante kaj ofte ripetante la silabojn / Tener tal defecto que se habla cortando y repitiendo amenudo las sílabas

• Tiu, kiu balbutas parolante, ofte ĉesas balbuti kantante./ Aquél que tartamudea hablando, usualmente cesa de tartamudear cantando.
  
• Li estas balbutulo (homo, afekciata de balbutado). / El es un tartamudo ( hombre afectado por el tartamudeo)
  

2. Malfacile aŭ nedistingeble paroli: / Hablar dificultosamente o en forma ininteligible:

• Vi ne balbutu, sed parolu normale, ke ni povu vin kompreni. /No tartamudees, sino habla normalmente que nosotros podemos entenderte.
  
• Li balbutis pardonpeton. / Él balbuceó un pedido de perdón
  
• Neniu komprenis lian balbuton. / Nadie comprendió su balbuceo.
  
• Ŝia parolado estas nur balbutado kompare kun perfekta parolado de aliaj personoj. / Su discurso (de ella) es solo un balbuceo comparado con el discurso perfecto de otras personas.
  
• Mia provoka demando balbutigis lin. / Mi provocativa pregunto le hizo tartamudear.