INDULGI ( ser indulgente, dignarse)

1. Ne severe trakti ies kulpon aŭ pekon, esti pardonema kontraŭ iu erarinta / Tratar no tan severamente la culpa de alguien o un pecado; estar dispuesto a perdonar a alguien que haya errado.

• Indulgu mian kulpon, mi petas! / Perdona mi culpa, te pido!!
  
• Vi ne meritis indulgon de ŝi./ No te mereces que ella sea indulgente contigo.
  
• Li estas indulga pri mia perfido. / Él es indulgente sobre mi traición.
  
• Mi estas indulgema - mi longe ne koleras. / Soy indulgente - no me encolerizo por mucho tiempo.

2. Milde agi kontraŭ iu, ne ofendi, montri konsideron al, domaĝi: / Actuar suavemente contra alguien, no ofender, mostrar consideración a, lamentar:

• Li ĉiam indulgas min. / El siempre me perdona.
  
• Infanoj devas montri indulgon al la maljunuloj. / Los niños deben mostar indulgencia hacia los ancianos.
  
• Estu indulga al viaj infanoj. / Se indulgente con tus niños
  
• Via sinteno estas senindulga. / Tu sentimiento no es indulgente.