1. Ĉirkaŭa ekstrema parto
de la surfaco
de objekto, rigardata laŭ ĝia longeco:
- Ŝi sidis sur la rando de la lito.
- Mi ekŝatis tiun ĉapelon kun bele farita randaĵo.
- La randumo de la monero estas strekita.
- Sur la tablo staris gxisrande plena taso da akvo.
- Ne prenu la trancxilon! Ĝi estas akraranda!
2. Videbla linio, kie finiĝas ia etendaĵo en
la spaco:
- Ĉu tie estas la rando de la maro?
- Laŭdu belecon de l' maro, sed ĉe rando de arbaro.
- Mi sentas, ke mi troviĝas ĉe la rando de la morto.
- Ni loĝas en la randa parto de la lando.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario