ETERNA (Eterno, perpetuo)

1. Havanta nek komenciĝon nek finiĝon: /Que no tiene comienzo ni final:

·   Laŭ Spinozo, materio estas same eterna, kiel spirito. /Según Spinoza, la materia es eterna, al igual que el espíritu.

·   Eterneco estas unu el la plej ĝenerale rekonataj atributoj de la dioj. /La eternidad es uno de los atributos más reconocidos de los dioses.

2. Havonta neniun finiĝon: /Que no se terminará nunca:

·   Tiam ni ĝuos eternan feliĉon. /Entonces disfrutaremos eterna felicidad.

·   Nek ĝojo, nek malĝojo daŭras eterne. /Ni la alegría ni la tristeza duran eternamente.

·   Por sperto kaj lerno ne sufiĉas eterno. /Para la experiencia y el aprendizaje no basta la eternidad.

·   La pentristo eternigis ŝian belecon en siaj pentraĵoj. /El pintor eternizaba la belleza de ella en sus pinturas.

3. Tiel longa, aŭ ripetata, ke oni ne antaŭvidas finon: /Tan largo y repetido que no se prevee el final:

·   Inter ni komenciĝis eterna milito. /Entre nosotros comenzó una guerra eterna.