sábado, 23 de febrero de 2008

PROPRA (propio, a)

1. Apartenanta ekskluzive al iu aŭ al io:
  • Esperanto estas propra apartenaĵo de neniu nacio.
  • Propra opinio ne estas leĝo por alia.
  • Tio apartenas propre al mi.
  • La rido estas propraĵo de la homo.
  • Ŝi proprigis al si miajn manierojn!
  • Ne miksu vin en malproprajn aferojn.
2. Apartenanta ekskluzive al la subjekto de la propozicio:
  • Tio estas mia propra infano.
  • En la propra sia domo ĉiu estas granda homo.

No hay comentarios.: