KONSTANTA (Constante, continuo, permanente)

1. Tia, ke ĝi ne ĉesas esti la sama kaj ne konas ŝanĝiĝon: /Aquello que no deja de ser igual y no conoce cambio:

·   Ŝin turmentis konstanta frosto. /A ella la atormenta el constante frío intenso:

·   Ĉi-somere konstante pluvas en nia lando. /En este verano llueve continuamente en nuestro país.

·   La rapido de lumo en vakuo estas konstanto. /La velocidad de la luz en el vacío es constante.

·   Mi ne scias, kiel vestiĝi, ĉar la vetero estas nekonstanta. /No se cómo vestirme, porque el tiempo es inconstante.

2. Tia, ke ties sentoj aŭ pensmanieroj neniam ŝanĝiĝas: /Aquel cuyos sentimientos o modo de pensar nunca cambian:

·   Vi sola estas mia konstanta amiko. /Tú eres mi único amigo permanente.

·   Mi ne volus konstante loĝi en vilaĝo. /No me gustaría vivir de manera permanente en un pueblo.

·   Ne ĉiuj viroj havas konstantecon en amo. /No todos los hombres tienen constancia en el amor.