KAVO (Cavidad, hueco; hoyo, foso; bache)

Malplenaĵo en solida materio aŭ en organo: /Vacío en una materia sólida o en un órgano:

·   Li falis en kavon. /Él cayó en un bache.

·   Al kavo senfunda ŝtopado ne helpas. /Al hoyo sin fondo, el llenado no sirve.

·   Ni ne veturu laŭ tiu ĉi vojo - ĝi estas kava. /No viajemos por este camino - está cubierto de baches.

·   Mi tre ŝatas la ĉarmajn kavetojn (belkavetojn) de ŝiaj vangoj. /Me gustan mucho los hoyuelos de sus mejillas (lindos hoyuelos).

·   Kio kavigis la teron? / ¿Qué hizo un hoyo en la tierra?

·   La benko kaviĝis sub lia pezo. /El banco se ahuecó bajo su peso.

·   Ni elkavigis arbradikojn, ĉar ili ĝenis. /Nosotros cavamos las raíces del árbol porque molestaban.

·   Ni ne havis tasojn, pro tio trinkis fontan akvon el mankavoj. /No teníamos tazas, por eso bebimos agua de fuente en la cavidad de las manos.