ŜPRUCI (Brotar, manar)

1. Rapide kaj forte eliĝi en fluo aŭ en gutoj: /Salirse rápidamente y con fuerza en flujo o en gotas:

·   Larmoj ŝprucis el ŝiaj okuloj. /Las lágrimas brotaron de sus ojos.

·   Ŝpruca fonto min malsekigis. /Una fuente surtidora me mojó.

·   La infanoj admiris la ŝprucadon de la fontanoj. /Los niños admiraron los chorros de las fuentes.

·   La sango elŝprucis fonte. /La sangre brotó como de una fuente.

·   La aŭto surŝprucigis la pasantojn. /El auto salpicó a los peatones.

2. Rapide, subite montriĝi kun viveco: /Mostrarse rápidamente, de improviso, con viveza:

·   Ĝojo ŝprucis el ĉiuj okuloj. /La alegría brotó de todos los ojos.

·   Ŝprucigu fajron kaj morton el viaj okuloj! / ¡Brote fuego y muerte de tus ojos!

·   Ĉie estis sentebla ŝprucanta gajeco. /En todas partes se podía sentir brotar la alegría.