lunes, 20 de mayo de 2013

KUTIMI (Habitual, usual, consabido)


Havi fortan emon al ia ago pro ofta ripetado: /Tener una fuerte inclinación a una clase de acción por una frecuente repetición:
·   Mia infano kutimas je mensogado. /Mi hijo se ha habituado a mentir.
·   Kiu kutimis ĉion juĝi, nenie povas rifuĝi. /Quien se acostumbró a juzgarlo todo, en ninguna parte puede refugiarse.
·   Kutimo estas dua naturo. /La costumbre es una segunda naturaleza.
·   Kiu mensogas kutime, mensogas sentime. /Quien miente por costumbre, miente con intrepidez.
·   Mi kutimigas infanon al manĝado de fruktoj kaj legomoj. /Estoy habituando al niño a comer frutas y legumbres.
·   Mi kutimiĝis ne manĝi post la sesa horo. /Me acostumbré a no comer después de las seis de la tarde.
·   Post alkutimiĝo doloras disiĝo. /Después del acostumbramiento, duele la separación.
·   Ŝi ŝatas eksterkutimajn vestojn. /A ella le gustan los  vestidos extraordinarios.
·   Li ekparolis kun nekutima malvarmeco. /Él habló con una frialdad desacostumbrada.

No hay comentarios.: