1. Pli-malpli plena manko de lumo en loko, kiun maldiafana korpo apartigas de la lumfonto:
- Estis tre varme, pro tio ni sidis en la ombro de arbo.
- Eble ni trovu iun ombran lokon?
- Ni promenis en la ombrejoj de la parko.
- Mi kuŝis en senombra plaĝo.
- Mi ankoraŭ ne aldonis ombrojn al la desegnaĵo.
- La pentristo ombrumis la pentraĵon.
- Kie lumo ekzistas, ankaŭ ombro troviĝas.
- Ŝian frunton ombris malĝojaj pensoj.
- Timi sian propran ombron.
- Lia ombro ŝajnis klini sin al mia lito.
- Sur lia vizaĝo aperis ombro de supozo.
- Ne estas eĉ ombro da danĝero.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario