LACA ( cansado,a)

1. Sentanta sin malvigla kaj bezonanta ripozon pro eluzo de siaj fortoj per troa penado:

• Ni estis lacaj pro longega vojaĝo.
• Cxirkaux la mateno vekis laceco, kaj ŝi iom ekdormis.
• Laboro lacigas, sed akiro ĝojigas.
• La aranĝo estis interesa, sed laciga.
• Ne laciĝu viaj manoj pri fremdaj infanoj.
• Mi sportis kaj nun volas mallaciĝi.
• En sia profesio ŝi estis diligenta kaj senlaca.

2. Tedita de ia okupo kaj deziranta ĝin rezigni aŭ ĉesigi:

• Mi jam estas laca de via konstanta ĵaluzo.