sábado, 8 de marzo de 2008

TUKO ( paño, lienzo, trozo, trapo)

Peco de teksaĵo, ordinare ortangula, por difinita uzo:
  • La kapon de avino volvis tuko.
  • Tablon ornamas ne tuko, sed kuko.
  • Mi surmetis antaŭtukon antaŭ kuirado.
  • Oni disponigas la necesan matracon, kusenon, littukon, kovrilon.
  • Ŝi viŝis la okulojn kaj la vizaĝon per naztuko / poŝtuko.
  • Salivtuko gardas la vestojn de infano de malpuraĵoj.
  • La tablon kovris diverskolore brodita tablotuko.
  • Prenu viŝtukon kaj viŝu la tablon.

No hay comentarios.: