ENVII (Envidiar)

1. Deziri havi tion, kion alia posedas: /Desear tener aquello que otro posee:

·   Mi envias al vi vian saĝecon. /Envidio tu sabiduría.

·   Kion mi ne scias, tion mi ne envias. /Lo que no sé, no lo envidio.

·   Ŝia beleco estas enviinda. /Su belleza es envidiable.

·   Ĉiuj malenvias mian malsukceson. /Nadie envidia mi fracaso.

2. Senti malĝojon kaj malamon kontraŭ iu, kiu posedas ion, kion oni mem malhavas: /Sentir malestar y odio contra alguien que posee algo de lo que uno mismo carece:

·   Mi ne envias la riĉulojn, ĉar ili ne havas verajn amikojn. /No envidio a los ricos, porque ellos no tienen amigos verdaderos.

·   Se mi scius, kion mi ne scias, ĉiuj saĝuloj min envius. /Si yo supiera todo lo que no sé, todos los sabios me envidiarían.

·   Feliĉo kaj riĉo envion elvokas. /La felicidad y la riqueza llaman a la envidia.

·   Envia moko sukceson ne detruas. /La mofa envidiosa no destruye el éxito.

·   Pli bone estas enviigi, ol kompatigi. /Es mejor provocar envidia que compasión.