SORTO

1. Nekonata forto, imagata kiel supernatura, rigardata kiel havanta kapricojn, kaj al kiu oni emas atribui la okazaĵojn, kies kaŭzon oni ne konas:

• La sorto estas favora por vi.
• Bone tiu sidas, al kiu la sorto ridas.

2. Antaŭfiksita aparta destino de iu:

• Ĉu vi estas kontenta je via sorto?
• Sian sorton neniu evitos.

3. Tio, kio devas okazi pri iu afero:

• Kunligi la sorton de la lingvo kun la estonta kongreso estus tre malprudenta.