EFEKTIVA ( efectivo,a )

1. Montriĝanta per konstateblaj efikoj; fakte rezultanta de ies ago:

• La vortoj havas efektivan povon.

2. Reala:

• Tio estas efektiva eraro!
• Efektive ni bezonas pli grandan apartamenton.
• Ĝi eble timigas, sed en efektiveco havas en si nenion danĝeran.
• Finfine ni sukcesis efektivigi niajn planojn.
• Longan tempon ni atendis kun la efektivigo de tiu intenco.
• Li jam komencis efektivigadon de la projekto.
• La kongreso verŝajne efektiviĝos la sekvan jaron.
  

3. En aktiva funkcio (antaŭ titolo):

• Estis iam efektiva komercisto, kiu ne volis pagi impostojn.