KOMPLETA ( completo,a )

Tia, ke al ĝi mankas neniu el la eroj, kiuj devas ĝin konsisti:

• Ni jam havas kompletan liston de ĉiuj partoprenantoj.Nia familio aĉetis novan kompleton da mebloj.
• Bonvolu zorgi pri la kompleteco de viaj dokumentoj.
• Vi povos kompletigi mian rakonton, se mi forgesos ion mencii.
• Ni nun okupiĝas pri la kompletigo de la Esperanta versio de la paĝaro.
• La vortaro ankoraŭ estas nekompleta.