DUBI (Dudar)

1. Ne esti certa pri la ekzisto, realeco aŭ vereco de io: /No estar cierto acerca de la existencia, realidad o veracidad de algo:

· Mi dubas pri ŝia amo. /Dudo de su amor.

· Lia fideleco estas dubinda. /Su fidelidad es dudosa.

· Vi posedas nedubeblan talenton. /Tú posees un talento indudable.

· Sendube vi estas prava. /Indudablemente tienes razón.

2. Ne scii, heziti kredi, ĉu io okazos aŭ ne: /No saber, vacilar en creer si algo ocurrirá o no:

· Mi forte dubas, ke oni akceptos nian proponon. /Tengo fuertes dudas de que nuestro proyecto se acepte.

· Dubo gardas kontraŭ risko. /La duda protege contra un riesgo.

· Granda parolisto estas duba faristo. /Un gran orador es un hacedor dudoso.

· Li dubas pri multaj aferoj - li estas dubema. /Él duda de muchos asuntos – él es dubitativo.