KVIETA (Quieto, sosegado, tranquilo, sereno)

 1. Tia, ke ĝi ne ekscitas la sensojn, ne perturbas la ripozon: /Tal, que no excita los sentidos, no perturba el reposo:

• Ni kune promenis en kvietaj (senbruaj) stratoj. /Nosotros paseamos juntos en quietas calles (sin ruidos).
• La kvieteco de la nokto karesis la animon. /La quietud de la noche acariciaba el ánimo.
• Kio povus kvietigi mian doloron? / ¿Qué podría calmar mi dolor?
• Mi prenis kvietigan medikamenton (kvietigaĵon) por ebligi ripozon. /Tomé un medicamento tranquilizante para hacer posible el reposo.
• La vento jam kvietiĝis. /El viento ya se calmó.

2. Ne montranta ekscitecon, havanta nepasian kaj pacan aspekton: / Que no muestra excitación, teniendo un aspecto desapasionado y pacífico.

• Ni ĉiuj koleris, nur li restis kvieta. /Todos estábamos encolerizados, sólo él se mantuvo sereno.
• Ŝi ĉiam parolas kviete. /Ella siempre habla tranquilamente.

3. Nekolerema, ne facile incitebla; pacema; malsovaĝa: /Calmado, difícilmente incitable; pacífico, apacible:

• Ĉi tiu besteto estas tre kvieta. /Este animalito es muy tranquilo.
• Fariĝis paco, sed la homaro ankoraŭ ne retrovis sian kvieton. /Se hizo la paz, pero la humanidad todavía no recobra su serenidad.
• Manon malkvietan ĉiu muro atakas. /Cada muro ataca a la mano inquieta.